Blog – door Mirjam Tirion

“We were made for these times”, schrijft de Amerikaanse schrijfster en psychoanalyticus Clarissa Pinkola Estes. “Beklaag de donkere tijd niet, waar we in zitten. En vooral: verlies de hoop niet. Waarom? Omdat we gemaakt zijn voor deze tijd. Voor jaren en jaren hebben we geleerd, geoefend, zijn we in training geweest, om juist precies op deze plek onze bijdrage te kunnen leveren.”

Kijk, dat is nog eens een andere manier van kijken. Het is niet zo dat we het allemaal ondanks alles volhouden, maar dat we zijn gemààkt voor deze tijd. 

Een bijdrage binnen je macht

Ondanks al het grote wat veranderen moet, de enorme problemen, gaat het er om, dat jij een bijdrage levert die binnen je macht ligt, in je directe omgeving. Ten eerste, omdat dat het enige is wat je kúnt doen. Het alternatief is opgeven omdat je je zo machteloos voelt, of tegen molens vechten. Maar er is ook een positievere reden:  Al die kleine gebaren van jou, van mij, die veranderen het weefsel. Er ontstaat een kritische massa.

Dus het gaat om het kleine dat jij kan doen. Wat niet klein is. Want overal waar je je ziel toont, breng je licht. Hoe donkerder de tijd, hoe helderder die vonk van licht zichtbaar is. En de ene vonk ontsteekt de andere. Waar jij met mededogen aanwezig bent, kan een ander hart zich openen. Waar jij de moed hebt te spreken en te handelen naar wat je lief is, inspireer je anderen hetzelfde te doen. Zo kijkend is er een heel veld van lichtjes, die samen een helder brandend vuur vormen.

Goed gebouwde schepen

Clarissa Pinkola Estes vergelijkt ons met goed gebouwde schepen. Ja, ze zijn veilig in de haven. Maar ze zijn gemaakt om golven te trotseren en stormen te doorstaan. Een bemoedigend beeld. Dus hijs de lantaarn en vaar uit.

De tekst hierboven is een verkorte weergave van Estes’ betoog in mijn eigen woorden. In de link hieronder vind je de complete tekst.

https://www.mavenproductions.com/letter-to-a-young-activist

Op de foto: Song Dong, Through the Wall, Museum Voorlinden.