Blog – door Mirjam Tirion

Afgelopen maanden heeft het in Nederland nauwelijks geregend. Eerst leek er niets aan de hand. Nu begin je te zien dat sommige bomen het moeilijk hebben. Je ziet takken verdorren. Maar dat is niet gelijk verdeeld over de hele boom. Een deel van de boom of struik ‘sterft’, de rest leeft door. De boom trekt zich als het ware iets in zichzelf terug, maakt zich kleiner, zodat er meer energie overblijft voor de rest.

Een moment van kiezen

Het trof mij, hoe lastig dit vaak voor ons is. Om ons in tijden van droogte – van minder energie, tegenslag of ziekte – terug te trekken uit onderdelen van ons leven, ongeacht wat de mensen om ons heen doen. Niet te denken: ja maar die anderen kunnen het allemaal wel, waarom ik dan niet?

Dat soort tijden zijn eigenlijk momenten om te kijken: welke takken moet ik (tijdelijk) afstoten? Welke zijn essentieel en kan ik met de energie die mij nu rest gezond houden? Het is een moment van waarde, omdat het je dwingt keuzes te maken.

Juist in tijden van crisis komen we in contact met onze diepere lagen

Dieper wortelen

Tegelijkertijd gebeurt er nog iets anders in tijden van droogte. De wortels van de bomen gaan dieper reiken. Ze moeten wel, om water te blijven vinden. Het resultaat is dat de boom de volgende droogtes beter kan overleven.

De Jungiaanse psycholoog Hans van den Hooff beschreef hoe we juist in tijden van tegenslag en crisis in contact komen met ons onderbewuste. Je zou ze ook onze diepere lagen kunnen noemen. Plekken in onszelf waar we nog nooit zijn geweest. Waar onvermoede kanten liggen, ook onvermoede bronnen van kracht.

Van tevoren kun je niet bedenken wat je daar aantreft. En op het eerste gezicht zie je alleen maar duisternis en voel je je zoekend. Maar het is een organisch proces, net als bij de boom. Tastend door het duister komt er een punt, dat je een dieper gelegen bron aanboort.

Daarmee keert het leven weer terug. Nieuwe takken kunnen uitbotten. En nieuwe bronnen zijn ontdekt, die voor altijd tot je beschikking blijven.

Werkvorm
Teken eens jouw levenslijn, met alle ups en downs.

Teken bij de ups een symbooltje of een woord, en bij de downs ook. Tijden van overvloed en vruchtbaarheid, tijden van droogte.

Denk dan eens: wat bloeide er, in de ‘ups’? Wat ben je verloren, in de tijden van droogte? Welke nieuwe bronnen heb je toen gevonden in jezelf? Wellicht is het in woorden te vatten, misschien in kleur, beeld, symbool, misschien is het alleen een gevoel…

Ben je op zoek naar houvast en antwoorden over hoe je kunt omgaan met de eco-crisis? In ons onlineprogramma Ankers voor actieve hoop vind jij jouw hulpbronnen voor moed, liefde en hoop – waar je altijd naar terug kunt keren. Lees meer >