Blog – door Manu Busschots

Sociale media zijn vluchtig. Jammer, vinden we soms. Want sommige inzichten zijn het veel langer waard om te delen. Daarom een selectie uit de meest gelezen posts van Manu, namens Deep Change Academy. Oorspronkelijk werden ze geplaatst in het tweede kwartaal van 2024.

Smaken ze naar meer? Volg Manu via Manu Busschots 💚 | LinkedIn

April 2024
Op avontuur in de wereld

Er was eens een jongetje dat opgroeide bij een bos. Voor zijn eigen gevoel soms levend ín een bos, waar hij avonturen beleefde: boomklimmen, pijl en boog schieten en zelfs bootjevaren.

Samen met Usha Ganga in de Surinaamse jungle, 2007

Toen het jongetje ouder werd, kwam hij steeds minder in het bos en hoorde hij dat zijn bos, en eigenlijk alle bossen over de hele wereld, bedreigd werden door zure regen. Wat was dat nu weer? Moest hij zich zorgen maken? Zou het opgelost worden? Gelukkig wel.

Toen het jongetje een man werd, ging hij nog steeds veel en vaak naar de bossen: twee keer reisde hij naar Afrika, en hij verkende de jungle van Maleisië, Costa Rica en Suriname. Ook woonde hij een half jaar in Canada. Fantastisch vond hij het allemaal. 

En toen hoorde hij wéér dat die natuur bedreigd werd. Dat was een ongemakkelijke boodschap van Al Gore. Hij schrok. En vanaf dat moment, hij was immers nu een man, ging hij zoeken hoe hij kon helpen. Wat kon hij doen, als coach en socioloog met wat ondernemersvaardigheden?

Hij ging bij GroenLinks en richtte een talentenpool op voor idealisten. Superleuk, maar te beperkt, vond hij.

Jaren later ontdekte hij de klimaatpsychologie. Zo zou hij kunnen helpen, voelde hij in al zijn vezels. Hij bracht Carbon Conversations vanuit Engeland naar Nederland en maakt er Stichting KlimaatGesprekken van. Wat begon met een workshop in zijn woonkamer, bouwde hij uit naar een landelijk fenomeen. Een fantastisch, bevlogen avontuur. Hij was coach en trainer overdag en wereldverbeteraar ’s avonds, in het weekend en stiekem tussendoor.

Maar kon hij er niet zijn échte werk van maken? Hij besloot de Deep Change Academy op te richten en hij bedacht zich nóg iets dat hij kon: een boek schrijven…

Eind maart lanceerde Manu zijn boek Van Duurzaamheid naar Deep Change 

Mei 2024
Geen aparte emmer

Laten we eerlijk zijn: de meeste mensen vinden duurzaamheid wel belangrijk, maar geen topprioriteit. En dat maakt het veranderen naar een duurzamer bedrijf of een duurzamer leven lastig. Want ja:

• er moet ook nog geld verdiend worden (zeggen bedrijven)
• er zijn nog meer zorgen van burgers (zeggen overheden)
• de kinderen moeten nog naar sport gebracht worden (zeggen wij als burger)

 Uit een filmpje van de twee klimaatcommunicatie-helden Climate Adam en Katharine Hayhoe

Van twee van mijn klimaatcommunicatie-helden leerde ik dat er een beter (en realistischer!) frame is voor duurzaamheid dan ‘iets wat er nog bij komt’.

Duurzaamheid komt niet bovenóp geld verdienen, zorgen van burgers adresseren of ons privéleven op rolletjes laten draaien. Het is geen apárte emmer die onze tijd, aandacht en ons geld nodig heeft.

😳 Het is het lek in alle emmers die we al belangrijk vinden ❗

Hoe langer we te weinig aan duurzaamheid doen:

•  hoe minder geld we kunnen verdienen als bedrijf
• hoe meer de zorgen van burgers toenemen (zoals over woningnood en migratie)
• hoe minder van ons leven op rolletjes loopt.

De manier waarop je praat over klimaat en duurzaamheid bepaalt voor een belangrijk deel of je boodschap ook aankomt en tot verandering leidt. Daarmee hebben we het over de eerste laag van klimaatcommunicatie: de ‘inhoud’, hoe verpal je je boodschap. De andere drie i’s van communicatie (interactie, intentie en impuls) spelen minstens zo’n belangrijke rol.

In een lunchwebinar op dinsdag 4 juni gingen Manu en  Leonie Stekelenburg aan de hand van  TV fragmenten dieper in op de kunst van een goede klimaatcommunicatie.

Juni 2024 
Death of content-dag

Weet jij nog wat je op LinkedIn hebt gezet drie jaar geleden? Natuurlijk niet! Maar toch staat het dag en nacht voor jou paraat. Op een server die van stroom voorzien moet worden en die ongeveer elke 5 jaar vervangen wordt.

Het is een van de systeemfouten van deze tijd dat we omgaan met data alsof deze tot in de oneindigheid en zonder kosten opgeslagen moeten worden. Terwijl er in werkelijkheid steeds meer energie in gepompt moet worden: de hoeveelheid data neemt explosief toe, waardoor er nieuwe datacenters bijgebouwd moeten worden en de hardware heeft ook niet het eeuwige leven. Met uitputting van onze aarde als gevolg.

☠ Toen ik me bewust werd van al die onnodige dataopslag, heb ik meteen een halfjaarlijkse ‘death of content’ dag in gepland. Een dag waarop je oude social media berichten, oude emails, oude appjes, oude foto’s enzovoort opruimt. Sowieso doe ik dat uit privacy overwegingen als coach met klantdossiers die ouder zijn dan 5 jaar.

💡 Maar eigenlijk is het natuurlijk onbegonnen werk om dit van individuen te verwachten. Je kan wel wat beters doen met die dag per jaar! Daarom een oproep aan LinkedIn (en aan politici voor andere platforms). Introduceer een ‘death of content’ systeem, met gemak en keuze voor de gebruiker.

Bijvoorbeeld:

– Berichten die je plaatst verlopen na een bepaalde tijd die je zelf instelt. Zoals bij Whatsapp tegenwoordig kan. Of ..
– Kijk met maximaal 2 kliks je eigen archief in dat geordend is op ouderdom en/of bestandsgrootte en verwijder dan met 1 klik alles dat je niet meer online nodig hebt.

💚 Wie is voor?

Whatsapp is er al mee begonnen: dit is ook winst voor techbedrijven die niet meer hoeven investeren in online houdbaarheid van zaken waarvan de meesten van ons niet eens meer wisten dat ze nog ergens voor ons klaarstaan in de cloud.

Altijd de nieuwste posts meteen lezen? Volg Manu via Manu Busschots 💚 | LinkedIn

Manu Busschots