Column – door Jasmijn Vrooland

Mijn meest magische moment van dit jaar? Dat speelde zich af in het groen in onze wijk in Utrecht. Luister.

Ik was mijn wekelijkse hardlooprondje aan het doen in de buurt. Tegen het einde van mijn rondje raakte ik toch wel erg vermoeid. Ik besloot dat ik een stukje, een klein stukje, van mezelf mocht wandelen om even op adem te komen. Lief zijn voor mezelf doe ik vooral tijdens het hardlopen. Het bomenlaantje voor me was ideaal om even uit te blazen. Zo’n honderd meter voor me uit zag ik wat bewegen tussen de bomen. Een vogeltje dacht ik, of wat vallende blaadjes. Terwijl ik dichterbij kwam, zag ik twee eekhoorntjes met zo’n perfect gevormde wollige pluimstaart achter elkaar aan racen, als een rode wervelstorm om een boom heen. Eerst helemaal omhoog en toen weer roetsj roetsj in cirkels weer naar beneden. Zij moesten blijkbaar ook even bijkomen, want één van hen (ik denk Knabbel) trippelde opeens iets langzamer uit de boom en ging op het pad voor me staan, nu op 40 meter afstand. Ik bleef ook stilstaan. Hij ging op zijn achterpoten staan en bekeek me aandachtig. Hij concludeerde blijkbaar dat er van mij met mijn beperkte ren- en klimkunsten geen enkele dreiging uitging. Toen sprintte hij weer omhoog naar zijn maatje en voerde vervolgens een showtje op dat niet misstaan had in menig natuurdocumentaire. (De stem van David Attenborough moet je erbij denken.) Knabbel én Babbel begonnen, vanuit de top van de boom, naar de volgende boom te springen. Ik stond ademloos toe te kijken hoe ze zo vijf of zes keer door de lucht zweefden van boom naar boom. Daarna raakten ze uit het zicht. Het kan zijn dat Knabbel nog even zwaaide, maar dat heb ik niet gezien.

Ik keek om me heen om te zien of iemand dit wonderbaarlijke schouwspel met mij gedeeld had en om te checken of het echt gebeurd was. Ik had een lang moment het geweldige gevoel dat ik één was met de natuur, dat alles met iedereen verbonden was. En dat deze show speciaal voor mij was opgevoerd. Ga een keertje kijken zou ik zeggen, en als je ze ziet, bedank ze namens mij. Die hele week voelde ik me fantastisch.